Technical SEO Intricacies: What Are The All-Important "Page Speed Metrics"?

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Quid enim necesse est, tamquam meretricem in matronarum coetum, sic voluptatem in virtutum concilium adducere? Huius, Lyco, oratione locuples, rebus ipsis ielunior. Hinc ceteri particulas arripere conati suam quisque videro voluit afferre sententiam. Ut in geometria, prima si dederis, danda sunt omnia. An tu me de L. Duo Reges: constructio interrete. Nunc agendum est subtilius.

Miserum hominem! Si dolor summum malum est, dici aliter non potest.

Certe, nisi voluptatem tanti aestimaretis. Aliud igitur esse censet gaudere, aliud non dolere. Nemo nostrum istius generis asotos iucunde putat vivere. Dolere malum est: in crucem qui agitur, beatus esse non potest.

Idem iste, inquam, de voluptate quid sentit? Scio enim esse quosdam, qui quavis lingua philosophari possint; Idemne, quod iucunde? Itaque nostrum est-quod nostrum dico, artis est-ad ea principia, quae accepimus. Nunc haec primum fortasse audientis servire debemus. Et quidem iure fortasse, sed tamen non gravissimum est testimonium multitudinis. Illud quaero, quid ei, qui in voluptate summum bonum ponat, consentaneum sit dicere. Sed virtutem ipsam inchoavit, nihil amplius. Idemne, quod iucunde?

• Quid, cum fictas fabulas, e quibus utilitas nulla elici potest, cum voluptate legimus?
• Paulum, cum regem Persem captum adduceret, eodem flumine invectio?
• Quae cum dixisset paulumque institisset, Quid est?

Habes, inquam, Cato, formam eorum, de quibus loquor, philosophorum.

Primum Theophrasti, Strato, physicum se voluit; Heri, inquam, ludis commissis ex urbe profectus veni ad vesperum. Quae autem natura suae primae institutionis oblita est? Quae sequuntur igitur? Cur igitur easdem res, inquam, Peripateticis dicentibus verbum nullum est, quod non intellegatur? Que Manilium, ab iisque M. Haec para/doca illi, nos admirabilia dicamus. Estne, quaeso, inquam, sitienti in bibendo voluptas?

Negat esse eam, inquit, propter se expetendam.

Quid turpius quam sapientis vitam ex insipientium sermone pendere? Inquit, dasne adolescenti veniam? Quid, quod homines infima fortuna, nulla spe rerum gerendarum, opifices denique delectantur historia? Nunc haec primum fortasse audientis servire debemus. Etsi ea quidem, quae adhuc dixisti, quamvis ad aetatem recte isto modo dicerentur. Bonum incolumis acies: misera caecitas. Non est enim vitium in oratione solum, sed etiam in moribus.

1. Possumusne ergo in vita summum bonum dicere, cum id ne in cena quidem posse videamur?
2. Sin tantum modo ad indicia veteris memoriae cognoscenda, curiosorum.
3. Sin autem ad animum, falsum est, quod negas animi ullum esse gaudium, quod non referatur ad corpus.
4. Quis enim potest istis, quae te, ut ais, delectant, brevibus et acutis auditis de sententia decedere?
5. Aliam vero vim voluptatis esse, aliam nihil dolendi, nisi valde pertinax fueris, concedas necesse est.

De ingenio eius in his disputationibus, non de moribus quaeritur. Hanc ergo intuens debet institutum illud quasi signum absolvere. Quae in controversiam veniunt, de iis, si placet, disseramus. Illud mihi a te nimium festinanter dictum videtur, sapientis omnis esse semper beatos;